Bal (wiersz)

W wielkiej komnacie

wiszą ozdoby, kryształy, plakaty

i stoją posągi.

Świecą migocące światła,

unosi się sztuczna mgiełka.

Na środku tańczą żywioły.

Taniec romantyczny i makabryczny.

Niektórzy kręcą się w kółko.

Wielu próbuje dzikie, nowoczesne formy.

W kącie stoją goście:

poeta recytuje wiersze,

a diabeł gra na lutni.