wracają ptaki (wiersz)

ciężary wspomnień wracają
przygnębiony smutek w środku
sumienie targa flagą na maszcie

zabłądzić zdarza się nawet
najbardziej wymagającym

ciało zbyt słabe na zwycięstwo

w duszy czarne plamy to grzech
mówią o tym wszyscy co wszystko wiedzą

idę naprzeciw oczekiwaniom innych

lubię się szarpać wewnętrznie
lubię ten zimowy wieczór i
wiatr co po gębie ozięble głaszcze

wróć w moje ramiona nadziejo

pragnę tylko się cieszyć z tego co wiem co mam
zrobić coś takiego żeby wszyscy
się ucieszyli i przepadło zło złych ludzi
którzy źle życzą i drwią