Tamte stołki krzywo stały... (wiersz)

Tu nic  nie wiadomo

jak  -  to się mierzy

widoki otwarte - obrazy  z polotem

horyzont

śmiały

nadzieje z odlotem

tylko  -  co potem

a to - już zależy  -  na której

sali siedzą te oczy i co jest na tacy

czy stół dostatni

czy może okruchy  -  i  zawsze 

ostatni

i kto pomoże - podrzuci zdrowe

hojne zabawki

czy -  może

odstawi stołek na jednej nodze