refleksja w dniu święta (wiersz)

droga wciąż trwa 

sukniom alpejskich szczytów 

falbany - czernią świerki górnego regla

paredziesiąt kilometrów dalej granity 
ściśnięte niczym emancypantki z przełomu wieków
tłoczą się w kieckach szarych jak stypa 

i dopiero

ramiona zalesionych wzgórz 

obejmują przyjaźnie krajobraz 

po bratersku wypłaszczają  krzywe 

w tej podróży linearny czas napina cięciwę 
wystrzeliwuje nas autostradą wprost 
ku czułej strunie 

i choć znów nie jest moment na grę 
przyszłość opiera swój palec o horyzont