Wiosna idzie (wiersz)

 

Wiosna idzie leśnym traktem

Pobudzona ostrym Słońcem

W towarzystwie głosów ptaków

Czas już chyba zmienić kurtkę

Na pulower bez rękawów.

Pójdę więc do lasu obok

Wokół drzewa tak dostojne

Lecz niektóre przewrócone

Zmogły je zimowe znoje.

Krzaki dziwnie nastroszone

Jakby były wszystkie w zmowie

Kwiaty i zwyczajne trawy

Już zaczęły grę w zielone.

Rozpychają się bezwstydnie

Pędy malin i jeżyny

Stawką ich jest przecież życie

Pośród całej leśnej gminy.

Jeszcze zieleń nie dojrzała

Ale plany ma ambitne

By zasłonić nam widoki

Bo zwierzynie będzie milej.

Co ja mogę zrobić teraz

Gdy przyroda mnie urzekła

Mądrze jest być częściej w lesie

By doceniać cud stworzenia.