Wiosenna wena (tautogram) (wiersz)

Sonet 
 

Witaj wiosenko wdzięczna waszmościanko,
Wonna winnico wielkopańskich wersów,
Wzniosła władczyni, wierszy wielbicielko, 
Wzbudź wyobraźnię wielosłownych wzlotów. 

Wiązane wiatrem wymarzonych wzniesień, 
Wyrazem wizji wręcz wirtuozowskiej, 
Wprawnie wtulone w wstęgi wielkich wzruszeń, 
Wiodą warsztatem woni wizjonerskiej.

Wodzę wejrzeniem wzdychając wymownie; 
Wybór wszechstronny, wynik wieloznaczny 
Wabi wspomnieniem wieszczy wręcz wylewnie. 
Warsztat wybitny, wielkością wprost wieczny. 

Wszak wiosną wraca wena wabiąc wtórnie
Wiązkami wzniosłych wersów wiekopomnie.