rozbitek (wiersz)

Mix

Hej, coś tutaj jest pokićkane z nastrojem i miejscem, no bo: jeżeli odpływasz to nie toniesz, a jeżeli toniesz to na pewno nie w spokojnej wodzie (prawda?). a dalej: ocean, łódź, i nagle boom! skąd tam ludzie idący do kościoła? a dalej: Piękne niebo, spokojna woda i nagle bom! tone. albo: Tone (ratunku!, ratunku!) i boom! spokojna woda i ludzie w kościele i niebo piękne ( i tak niewiele
miejsca na panikę) a dalej i na koniec: jeżeli to metafory (tonę i odpływam) co tłumaczyłoby tych ludzi w kościele (aczkolwiek wtedy wywal łódź i ocean no bo ta metafora zaczyna się zasłaniać) to nadal nie wiemy czy: mamy do czynienia z dramatem jednostki (tonę) czy z jakimś filozoficznym ujęciem przemijania(odpływam). no nie wiem. ps: ludzie chodzący w maseczkach to 2k19 i 2k20, teraz to wiesz ludzie idący bez maseczek. i staników. wydaję mi się, że nie ma co zapuszczać takich plastikowych kotwic we współczesności. wiesz, zawsze jest szansa, że twoje myśli są czymś więcej, czymś dużo dużo więcej.

Odpłynąłem po prostu :)

tak po prostu rozumiem:), w sumie lubię powody twojej poezji, tylko pomyślałem, ale z drugiej strony, tak teraz sobie myślę, że tak, że tak też wolno:)

Dziękuję Pawle:)