gdzie jest poezja... (wiersz)

jest

jest i rośnie

tu - rosła sama

cicha i skromna pąsowa cała

dzisiaj jeszcze trochę złamana

już -  trochę lżejsza  -  duch ją unosi

była - oj była

kiedyś drzemała cichutko w duszy

tylko - w pokoju kamienne schody

i czarne koty przy drodze stały

tamte ogony - wciąż zamiatały

a  ona - z ciszą pokorą 

kroki mierzyła - myśli śpiewały

ktoś -  ją zaprosił do serca swego

dlatego takie kolory nosi

taka jej dusza - tam nic nie grozi

choć

kij od narodzin ma zawsze dwie strony

słowem obudzi

czasem pokaże  -  co tam się burzy

kocioł i bigos

tyle - aż tyle tego  -  wśród ludzi