w traumie (wiersz)

powiedziałaś przycisz telewizor

zatrzasnąłem drzwi

teraz gdy śpisz

chcę się kochać
leniwa jak niedziela
klejnoty chowasz od ściany

zajeżdżony stary koń
obraz nędzy i rozpaczy

nieraz się sparzył
nieraz powstał z kolan
taki powstaniec upadek i przypadek jakich wiele

zanurza usta na rancie
w grubym szkle z whisky

opuszczony dworzec kolejowy
samotny podkład kolejowy

takie rzeczy to przeczucie

życie bierz za rogi gdyś młody
później zadzwoń  powspominamy