Zapomniane ścieżki (wiersz)

Tożsamość rozbijana na atomy

lepiej gigabajty 

w drodze do wyjścia 

być może ewakuacyjnego

A w głowie leśne klatki ze mną w roli głównej

z nominacją do nagrody alternatywnej

przyznawanej przez akademią szeptów

Topola po topoli poetycki przelot

głupich cyranek po przelocie 

łowcze spojrzenie po spojrzeniu

I w którą blefującą ścieżkę wejść

przy takim szumie lasu

jakbym był po czymś

Ach wszystko niepewne kiedy znowu

zapomniałem przyszłość