Wartość słowa (wiersz)

Wiersz pisany strofą saficką mniejszą

Nie mów nic więcej, w księżyca poświacie

ma każde słowo magiczne przesłanie. 

ON mocą słowa stworzył w krótkim czasie 

świata fundament.

Słowo jak dotyk kochającej dłoni  

wspiera, pociesza gdy życie doskwiera,  

w sercu mym radość i miłość roznieca

w chwilach zwątpienia.

W słowach namiętność, magiczne zaklęcia

pieszczą, uwodzą, niczym szept kochanka,

silą namiętność malując pejzaże 

miłosnych marzeń. 

Szeptane czule w jutrzenki objęciach 
różanym blaskiem rozpraszają cienie,

nieokiełznaną falą uczuć pełzną

wraz z ranną zorzą.

Więc szepcz je proszę, uwiedź mnie, oczaruj,

słowa potrafią być jak pocałunki,
pełne obietnic w sercu mym zostaną

źródłem mych pragnień.

Podziel się hojnie jak chlebem powszednim,

pragnę słów miłych, gdy mnie smutek nęka,

każde twe słowo czułością natchnione 

duszy balsamem.