Taka miłość nie zna granic,
Nie zna przeszkód, nie zna czasu;
Jak wiatr, co łagodnie wieje,
Jak słońce, co płonie w blasku.
Nie lęka się odległości,
Ani trudów, ani zmroku;
Jest jak rzeka, co wciąż płynie,
W każdej porze dnia i roku.
Taka miłość nie ustaje,
Nie wygaśnie desperacko;
Jest jak gwiazda betlejemska,
Prowadzi nas świecąc jasno.
Poprzez burze, poprzez szturmy,
Poprzez noce i dni ciemne…
Taka miłość jest jak przystań,
W sercu naszym błogo drzemie.
Nie zna smutku, nie zna żalu,
Przebacza błąd, każdą wadę;
Taka miłość jest wieczysta,
Bez względu na sprzeczkę, zwadę.
Nie frasuj się, kochaj szczerze,
Niechaj serce ci podpowie,
Taka miłość nie zna granic,
Płonąć będzie dalej w grobie.
