Powiedz jak jest (wiersz)

wiatrem deszczem po niebie i z nieba 

czy człowiek wart narodzin 

gdy życie kłodą nacisk kładzie 

biegnę skryć oczy 

by nikt nie patrzył

w nie jak w lustro 

boję się z każdym rokiem 

coraz bardziej i bardziej

chowane myśli płyną 

ułożone w cegły mych ust 

słowa kłamstwem obleczone 

zmuszą do przyjęcia besti

krew popłynie 

popłyną łzy 

nie potrafię płakać 

szukam odpowiedzi 

szukam siebie jak noclegu 

odpadam 

nie mam siły na zmiany 

na to by żyć w bezprawiu 

chaos bagno i zatracanie 

ślepiec powie że 

wszystko jest dobrze 

powiedz jak jest naprawdę

rządzą nami łabędzie 

jakoś to będzie 

w stawie pełnym ryb