droga do miłości (wiersz)

rozłożona na tysiące małych cząsteczek

każda wydaje się piękna

nie żyje długo, ledwie chwilę

zaraz brzydnie i tworzy nieciekawość

inny dostrzega piękno

odchodzisz ze wszystkim

zostawiając mnie rozłożonego

na tyle samo

wtedy każda z moich cząstek

ponownie dostrzega twoje piękno

z niedoskonałościami

i sączyć bym chciał

te soki które pije inny

i dawać bym chciał

to co daje ci inny