Telegram z planety ziemia

krawężnik wyrastający ponad
ściek dziwka pod przystankiem pijak
przeglądający się w kałuży plama
upuszczonej krwi stop
na drugą stronę skacze żaba
studzienka ściekowa pod krawężnikiem
alfons skryty w podworcu refleks światła
z wolno stojącej latarni rozbija się
na resztkach szkła czyjeś szybkie kroki
stanęła z bieżnikiem wyrzeźbionym w połowie
stop Dworcowa skąpana w półmroku
zimno mi paczkę mocnych wrzeszczy
jakiś facet do ucha drzemiącej za szyba
kioskarce ciarki dreszczu zagłusza przejeżdżający
samochód wypełniając cały ten burdel muzyką z głośników
dresiarze ...Daj mi te noc... złapali kolejnego frajera
kto dzwoni z komórki po 9 wieczór ? trzask
zapinanego kapsla tamten facet odpalił już papierosa
stop reszty nie dosłyszałem przechodząc obok
patrzy się tępo na słup jakby nie widział ze
rozkład został zerwany w końcu koci cień
przemyka cichaczem szosę, po czym
otwiera schlapane wrota ubłoconego raju stop
pijak nie miał siły wstać Mocarza już nie było
dziwka miała ochotę lecz odwagi nie miała
stając na stopniu ponad krawężnikiem
patrzę jeszcze za bordowymi kropkami stop
nic nie widzę tego rozkładu już
chyba nigdy nie będzie
Stop