Kamień

Stedam


Wielka pustka. Wielki spokój,
Żadnej ciszy przed burzawą,
Żadnej zwykłej, ludzkiej sprawy,
Start przed siódmym, nowym rokiem.

Żadnych uczuć, żadnych żali,
Nic co mogłoby przeranić,
Nic co chciałoby omamić,
Prolog noworocznej gali.

Jakieś bodźce ? Jakieś zwidy ?
Ani nawet w kark mrowiska,
Ani zaczarniałej gnidy.
Wielki spokój. Wielka czystka.

Nic co oczy by ukłuło,
Żadnych dymów co się snują,
Żadnych małych sprawek w toku,
Wieka pustaka. Wielki spokój.

     14 styczeń 1997


Stedam
Stedam
Wiersz · 22 września 1999
anonim