Przeklęty

Łucji
I chociaż jesteś daleko,
Daleko.
I chociaż pierś jest powieką,
Człowiekiem.

Rozpuścisz włosy – pamiętam,
Pamiętam.
Twój oddech będzie znów miętą
Ponętny...

I miłość naszą poświęcisz,
Poświęcisz.
A ja będę w Twej pamięci
Przeklęty...

7 październik 1996