DOMINIQUE (wiersz)

DOMINIQUE

Na pergaminie skroni
wejście bez wejścia
Zanim upadła gwiazda poruszy
Stary zapomniany kalejdoskop zmartwychwstał
Fotograf strzelił swą lampą
Stary zużyty patefon igłą
wykuwa krople

W oknach słaby deszcz
który znamy na pamięć

Czarno-białe zdjęcia w krwioobiegu
przesuwane powoli
tylko skrzypnięcie drzwi
następny pokój
Ledwie zimna sień końca
szczebel drabiny
gdzie stawiamy stopę

Kiedy spojrzenie wraca
już tylko patrzę przez Ciebie

2.XII.02