POPÓŁ

stoik

Umieram przykryty popołem zdarzeń
Popiół ten niby czarny całun
Pokrywa moje ciało i moją duszę
Umieram za życia w świecie marzeń
Ogień trawi mnie całego
I spalam się po mału
Ale nim spłonę doszczętnie
Muszę przekroczyć swą tożsamość.

stoik

Wiersz · 29 maja 2000

lol

lolghhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

· Zgłoś · 18 lat

POPÓŁ

stoik

Zgłoś obraźliwe treści