zagubiona między wczoraj a dzisiaj
tułam się między winą a karą
szukam mojego jutra, które zbyt daleko w przyszłość wybiegło
które podążyło za snami za daleko i wplatało mnie w pętlę czasu,
zamykając usta by słowo nie wyprzedziło myśli
zapomniało zostawić klucza
tak tułam się z miejsca na miejsce
szukam niefortunnego jutra
bo czasem człowiek czeka z niepewnością nawet najgorszego jutra
wiedząc, że coś jednak go spotka niż, że nic nie nastąpi
jestem pełen podziwu i uznania...
dla mnie wiersz jest super :-)