Bardzo podoba mi się ten tekst.Właśnie dlatego że ma taką dziwną intrygującą budowę i dlatego,że on o czymś opowiada. Pięknie wkomponowana fizolofia życiowa.Naturalnie nie wiem jak to odbiera autor,ale każdy inaczej widzi poezję...
Muszę się powstrzymać z oceną tego tekstu ponieważ (moim zdaniem) to nie jest wiersz. Dla mnie poezja powinna być pociskiem skondensowanej emocji. Natomiast to co proponujesz jest fragmentem jakiegoś ciągu myślowego, skądinąd interesującego, ale to jest wyraźnie proza... Przeczytałem inne twoje teksty i podobne uwagi nasunęły mi się przy mniej więcej połowie z nich. Nawet ich tytuły brzmią jak tytuły opowiadań. Bardzo podobał mi się Tryptyk (choć do niego też można odnieść te zastrzeżenia) - chętnie przeczytałbym dłuższy tekst utrzymany w takiej konwencji. Każda z jego części to potężny "hak narracyjny", który byłby dokonałym pierwszym akapitem dobrego opowiadania.
Takie sobie mam wrażenie.... ;) .... nie gniewaj się.
dlaczego to-to jest w poezji? Dla dziw
nej wersy
fikacji? (error, mam nadzieję, że darujesz mi tą mylona parafrazę)
czy obieranie codziennie mandarynki nie jest melancholijne? Wszyscy byliśmy kiedyś sobą bardziej. Ty nie masz nic do powiedzenia, a my nie mamy po co uśmiechnąć się do Ciebie pytająco.
(fallow the white poem)
Poezja jest wszystkim-wszystko jest poezją.
jaka tam nicosc? oddychasz, czujesz melancholie, myslisz o zjedzeniu obieranej mandarynki - mysl co piszesz Autorze.
Takie sobie mam wrażenie.... ;) .... nie gniewaj się.
nej wersy
fikacji? (error, mam nadzieję, że darujesz mi tą mylona parafrazę)
czy obieranie codziennie mandarynki nie jest melancholijne? Wszyscy byliśmy kiedyś sobą bardziej. Ty nie masz nic do powiedzenia, a my nie mamy po co uśmiechnąć się do Ciebie pytająco.