dośnić (miniatura)

masz polot. czajniczek świetnie się spisał w wierszu, czyli pomysł trafiony. jednak nad wykonaniem musisz koniecznie popracować. ja nawet nie potrafię określić w czym tkwi problem. ale problem tkwi, to wiem.
poczekamy Bartłomieju na komentarze innych, myślę, że pomogą

Domyślam się, że gdzieś tu jest problem, bo sam go czuję. Zwłaszcza, że jak ten wiersz napisałem, tak w nim nic nie zmieniałem.. A pragnę się z tego ,,problemu" wyleczyć, wykurować, więc diagnoza mile widziana.

"zagrzałem już wodę w żółtym czajniczku
na napar z wyobraźni
na napar z tamtej jaźni
zagrzałem już wodę w żółtym czajniczku" - to jest super

Myślę, że diagnozą może być przedawkowanie. Idei. Żółty czajniczek skojarzył mi się bezsprzecznie z czajniczkiem Russella (polecam teorię!). Słowo tak niedorzeczne jak "czajniczek" musi być obudowane potężną fasadą. Taką bazą może być pierwsza strofa, która staje się niemalże oparem. A potem sprowadzasz na ziemię. Boleśnie. Jakbyś tłukł słowami - wzniosłym "a kiedy" - a dajże spokój i pozwól odlecieć. Masz dobry pomysł na przeczyszczenie chmur (ja bym tam wpisała jakąś sferę, np. atmo). Unikaj niebezpiecznych związków, jak "wewnętrzne oko" - budzą nie tylko to, co powinny.
Masz bardzo dobry tytuł i dobrze kończysz. Zaparz yerbę i pracuj nad środkiem. Pozdrawiam.