+++(po papierowej skórze) (wiersz)

Czytałam kiedyś kryminał, w którym straszono Panem Hamburgerem, bo Pan Hamburger porywał chłopców w niecnych celach i przez lata przetrzymywał. No i lubił właśnie pająki. Tak mi się te okropieństwa przypomniały w czasie czytania twojego tekstu.

Ja też miałam traumę w dzieciństwie. Ktoś ze starszych dzieci pamięta "czarną wołgę"?

Ja chyba nie z tak starszych dzieci, ale o czarnej wołdze słyszałam, rodzice dalej straszyli.

the cure ma świetną piosenkę pod tytułem "Lullaby". Polecam teledysk. Jak czytam, to czuję że chciałabym coś więcej, móc poczuć to co piszesz. Ostatni wers to puenta?

bueee, pająki...

Dałam bardzo dobry, bo w ten przedświąteczny czas to fajnie i przewrotnie tak się ze wspomnieniami podroczyć, ale proszę autora o wyjaśnienie kim jest, czy była,
ta włochata tarantula, bo słabo kumam,
a kiedyś kobiety nie goliły nóg, co jest również bueee.

Dziękuję za wszystkie komentarze, chociaż niektóre pomysły interpretacyjne były mocno dla mnie zaskakujące;) Tarantulla, strzygi, usta szafy to zapis ulotnych marzeń małego chłopca w jego dziecinnym pokoju. Te kreacje mogą być straszne, lecz bezpieczne, prawdziwe zagrożenie przynosi to, co jest za "otwartą raną okna" - rzeczywistość.

Wydaje mi się, że dzieci jak się boją, to wszystkiego, nawet tego co same wymyślą. ja miałem pod łóżkiem strasznie groźne żaby.