Marek Dunat

wolno Ci weno . ;) ja jednak przy swoim zapisie pozostanę . gdzie rozstaja zgubiłaś ??? !!!

Wena

"plecie się to życie bajdurzy
złamaną gałęzią powiewa
czasem klepsydry odwraca

drogą się plecie zakręca
prochem w oczy sypnie
pokaleczy brukiem

rujnuje ten zamek z ciasta
mury koniakiem podlane
zakotarzone okna
na amen świat(ł)odporne"

tak to sobie mniej więcej czytam , wybacz :D

zieloneciele

ach...
Maruś.
zadziwiasz tym razem. no no. pozniej przyjde bedzie konstruktywniej. ech.

whiteshrew

ciekawie, płynnie i to świat(ł)oodporne rewelacja :> muszę tylko przywyknąć do tego pogrubienia;]

estel

rujnuje, dobre.

Marcin Sierszyński

Bardzo ciekawie o tym życiu napisałeś!

tajemna

Ech... plecie się to życie, plecie... :/ Nieładnie się plecie... :|
Wiersz za to zaplótł się mocno w moje myśli.
Ulubiłam go sobie bo wrócę.

Marek Dunat

dzięki Grześ, coffe, estelko. zamierzone estelko , bo coraz trudniej wierzyć ,że sie zmieni. z sypaniem masz rację . zmieniam . czasy (przyszłe niedokonane) muszą tak zostać- wydaje mi się ,że stwarza to niezłą aurę .

estel

przyszłościowo w drugiej strofie zamierzone, czy przypadek? czy określenie momentów? czasy mi zazgrzytały, zazębiły się niefajnie. i sypanie się powtórzyło.
poza tym zgadzam się z wierszem.
po co dopisek o rymie?

Latte

Ja Ci powiem, że ten to tak od pierwszego wersu we mnie zapadł... może dlatego, że jakoś tak czuję podobnie....