anhelus

niepowtarzalny nastrój panuje w Twojej poezji...

Anonimowy Użytkownik

Dla mnie wyśmienity jest ! S. - jest ból, jest miłość - to co lubię. A ostatnia rozkłada moje skromne skrzydła! Pozdrawiam.

Ce.

dziękuję wszystkim, jak piszę to po prostu jakoś mniej dostrzegam takie wady, ale popracuję nad tym : )
Figa - fioletowe, bo sine : )

Anonimowy Użytkownik

No to jestem. Chociaż w sumie dalej nie wiem co napisać. Do mnie trafia całość, chociaż faktycznie finał (mimo że fajny) trochę skopał możliwości interpretacyjne i klimat poprzednich strof. Spodziewałam się czegoś mniej wprost.

Anonimowy Użytkownik

"świętujemy to szeptem w pustym mieszkaniu
na całą długość rozbudzonego ciała
rozlewa się nasz szał
otwierasz mnie powoli starannie i mocno
przyspiesza stopniowo tempo rozwieranych
skrzydeł kiedy opadamy w siebie", na szczególne zainteresowanie!!!!!!

Anonimowy Użytkownik

Rozchylam, rozbudzonego, rozlewa, rozwieranych... te "roz-" zwraca uwagę. Pozdrawiam.

Figa

fioletowe uda mnie zatrzymały. dlaczego fioletowe? chyba do mnie wszystko nie dociera... :P

Marcin Sierszyński

Antypody opinii. Ciekawie!

Ir

Dla mnie wiersz jest odtąd:
"
utulona w miękkość ust i giętki język
zaszeleszczę jeśli mnie zgubisz

świętujemy to szeptem w pustym mieszkaniu
na całą długość rozbudzonego ciała
rozlewa się nasz szał
otwierasz mnie powoli starannie i mocno
przyspiesza stopniowo tempo rozwieranych
skrzydeł kiedy opadamy w siebie"

Początek taki jakiś "rozmydlony" nie przystaje mi do finału....a finał niezły !
Pozdrawiam.

Marcin Sierszyński

Spaliłaś ostatnią strofą. :(
Wcześniej było na tyle nieskonkretyzowane, że można było szukać różnych dróg do refleksji. Później dałaś wszystko jak na tacy, kończy się efekt podświadomych symboli i urazów - zaczyna racjonalizacja.