Akt I. Ostatni. Jacek

Komentarze

  • Paweł Lewandowski
    wyjątkowo udany:). Szczególnie: ,,Wziąłem ołówek i pisałem cię kawałek po
    kawałku".

    · Zgłoś · 13 lat
  • afronautix
    bardzo mi się podobał, ale te łzy na końcu mnie rozczarowały. liczyłem na inne zakończenie :) pointę.

    · Zgłoś · 14 lat
  • estel
    ew, skoro jej nie ma, to nie ma się do kogo (do ciebie) zwrócić, dlatego nastąpiła zmiana osoby. Dla mnie to ewidentny dystans, odsunięcie się, próba obiektywizmu.
    Świetnie dynamiczny ten wiersz. Rozpędzasz mocno, żeby szczytować perłami. A potem - potem to już tylko życie.
    Podoba się bardzo.

    · Zgłoś · 14 lat
  • ew
    nie podoba mi się zmiana osoby. dlaczego piszesz "jej już nie ma" w ostatnim wersie?
    i po co ten krzyk przy perłach? wspomnienie pereł powinno rozrzewniać chyba a nie wrzeszczeć.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Figa
    Podoba mi się napięcie jakie budujesz, a potem łagodnie i ujmująco kończysz.
    :)

    · Zgłoś · 14 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    O? - jaki nostalgiczny, ladny tekst.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Jacek
    Dzięki za opinie.

    · Zgłoś · 14 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Już czułam ciepło napływające tu i ówdzie,kiedy obudziłeś mnie drastycznie bielą kartki:)

    · Zgłoś · 14 lat
  • Ravaa
    Przyjemnie rozgadany, aczkolwiek nie przegadany utwór. Jak to lubi mówić mój wykładowca od zajęć z teatru: "Zinterpretujcie wiersz jakiegoś faceta, bo faceci zawsze zawierają w swoich dziełach kilka mocnych i namacalnych emocji. Kobiety piszą o jednej. Weźcie wiersza faceta. Najlepiej o kobiecie."

    · Zgłoś · 14 lat
  • Krystian T.
    zdecydowanie lepsze od "Koła", może dlatego, że wolę bardziej twoje rozgadane. dobry to tekst i nie ma co gadać.

    · Zgłoś · 14 lat