Kuba Nowakowski

... może nieco sugerowanej przez Ciebie naiwności niweluje to, że skrzydła są już wydrapane, nie ma ich...

Paweł Kaczorowski

Ta końcówka tkwi we mnie mocno. Opróćz całego dramatyzmu i złości, które wypełniaja wiersz, tutaj rozgrywa się subtelne i precyzyjnie wyrażone w języku połączenie liryczności i egzystencjalności. Jest dobry wiersz, Kubo. Choć nadal nie przekonuje mnie w nim to skrzydło...

Sam używałem słowa "skrzydło" czy "skrzydła", a jednak tutaj czuję zbytnie odsłonięcie. W wierszach lirycznych zawsze takie atrybuty emocjonalnej "naiwności" będą ryzykowne, ale jest w tym też element prawdy, poddania się, uwolnienia emocji. Może tak jest lepiej...

Justyna D. Barańska

mocny obraz o człowieku z ubocza, który został zastąpiony, wydrapany przez następcę i ta stała zazdrość, mimo rozstania. mocny tekst.

Agnieszka Urbanowicz

:))

Kuba Nowakowski

... już myślałem, że potrafię

Ce.

przestań już...

Kuba Nowakowski

Tak, zabrałem jedną "najbliższą". Faktycznie korzystniej to wygląda.

Paweł Kaczorowski

Końcówka fantastyczna, Kubo!


Cztery ostatnie linijki świetne. Ostatnie mnie powala.

Ale: "którą zakrywałaś skrzydłem" - to jest bardzo ryzykowne, za mocno odsłania emocje i za słabo się broni językowo, naiwne przestylizowanie lirycznego adresata wisi w powietrzu...
No i powtórzenie "najbliższej" jest zupełnie niepotrzebne.

W moim odczuciu wiersz jest do oczyszczenia. Zapowiada się jednak świetnie. Powodzenia. P

Agnieszka Urbanowicz

ok, się robi, już nie będę:)Wiersz bdb, jak zwykle zresztą:)

Kuba Nowakowski

ojoj.... ja bardzo proszę nie dawać mi takich komentarzy