Epitafium Kosowi

Z żalem i z płaczem, acz za twe nie stoi, 
   Mój dobry Kosie, towarzysze twoi 
W ten grób twe ciało umarłe włożyli, 
   Którzy weseli wczora z tobą byli. 
Śmierć za człowiekiem na wszelki czas chodzi; 
   Niech zdrowie, niech nas młodość nie uwodzi, 
Bo ani wzwiemy, kiedy wsiadać każą, 
   A tam ani płacz, ani dary ważą.