Apollo i Marsjasz

właściwy pojedynek Apollona 
z Marsjaszem 
(słuch absolutny 
kontra ogromna skala) 
odbywa się pod wieczór 
gdy jak już wiemy 
sędziowie 
przyznali zwycięstwo bogu 

mocno przywiązany do drzewa 
dokładnie odarty ze skóry 
Marsjasz 
krzyczy 
zanim krzyk jego dojdzie 
do jego wysokich uszu 
wypoczywa w cieniu tego krzyku 

wstrząsany dreszczem obrzydzenia 
Apollo czyści swój instrument 

tylko z pozoru 
głos Marsjasza 
jest monotonny 
i składa się z jednej samogłoski 
A 

w istocie 
opowiada 
Marsjasz 
nieprzebrane bogactwo 
swego ciała 

łyse góry wątroby 
pokarmów białe wąwozy 
szumiące lasy płuc 
słodkie pagórki mięśni 
stawy żółć krew i dreszcze 
zimowy wiatr kości 
nad solą pamięci 

wstrząsany dreszczem obrzydzenia 
Apollo czyści swój instrument 

teraz do chóru 
przyłącza się stos pacierzowy Marsjasza 
w zasadzie to samo A 
tylko głębsze z dodatkiem rdzy 

to już jest ponad wytrzymałość 
boga o nerwach z tworzyw sztucznych 

żwirową aleją 
wysadzaną bukszpanem 
odchodzi zwycięzca 
zastanawiając się 
czy z wycia Marsjasza 
nie powstanie z czasem 
nowa gałąź 
sztuki - powiedzmy - konkretnej 

nagle 
pod nogi upada mu 
skamieniały słowik 

odwraca głowę 
i widzi 
że drzewo do którego przywiązany był Marsjasz 
jest siwe 

zupełnie