Dziadek

Herbert Zbigniew


Był dobry. Kochał kanarki, dzieci i długie msze. Jadał ślazowe 
cukierki. Wszyscy mówili: dziadek ma złote serce. Aż raz to 
serce zaszło mgłą. Dziadek umarł. Porzucił to dobre, zatroskane 
ciało i stał się upiorem.

Inne teksty autora

Słoń

Herbert Zbigniew

grzeszę

Herbert Zbigniew

Damastes z przydomkiem Prokrustes mówi

Herbert Zbigniew

Guziki

Herbert Zbigniew

Gra Pana Cogito

Herbert Zbigniew

Mój Ojciec

Herbert Zbigniew

Stary Prometeusz

Herbert Zbigniew

Nike która się waha

Herbert Zbigniew

Dawni Mistrzowie

Herbert Zbigniew

Opuszczony

Herbert Zbigniew

Pan Cogito czyta gazetę

Herbert Zbigniew

Pudełko zwane wyobraźnią

Herbert Zbigniew

Podróż

Herbert Zbigniew

Chciałbym opisać

Herbert Zbigniew

Kwiaty

Herbert Zbigniew

Gabinet śmiechu

Herbert Zbigniew

Dziadek

Herbert Zbigniew

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwe treści