Harfa (wiersz klasyka)
Herbert Zbigniew
Woda nisko. W wodzie światło złote i płaskie. W srebrnych trzcinach
palce wiatru oplatają jedyną ocalałą kolumnę.
Czarna dziewczyna obejmuje harfę. Jej wielkie egipskie oko płynie
wśród strun jak smutna ryba. Daleko za nim małe palce.
przysłano:
4 czerwca 2009