Kura

Kura jest najlepszym przykładem, do czego doprowadza bliskie 
współżycie z ludźmi. Zatraciła zupełnie ptasią lekkość i wdzięk. 
Ogon sterczy nad wydatnym kuprem jak za duży kapelusz 
w złym guście: Jej rzadkie chwile uniesienia, kiedy staje na 
jednej nodze i zakleja okrągłe oczy błoniastymi powiekami, 
są wstrząsająco obrzydliwe. I w dodatku ta parodia śpiewu, 
poderżnięte suplikacje nad rzeczą niewypowiedzianie 
śmieszną: okrągłym, białym, umazanym jajkiem.
Kura przypomina niektórych poetów.