Co myśli Pan Cogito o piekle

Najniższy krąg piekła. Wbrew powszechnej opinii nie zamieszkują go ani 
despoci, ani matkobójcy, ani także ci, którzy chodzą za ciałem innych. 
Jest to azyl artystów pełen luster, instrumentów i obrazów. Na pierwszy rzut 
oka najbardziej komfortowy dział infernalny, bez smoły, ognia i tortur 
fizycznych.

Cały rok odbywają się tutaj konkursy, festiwale i koncerty. Nie ma pełni 
sezonu. Pełnia jest permanentna i niemal absolutna. Co kwartał powstają 
nowe kierunki i nic, jak się zdaje, nie jest w stanie zahamować 
triumfalnego pochodu awangardy.

Belzebub kocha sztukę. Chełpi się, że jego chóry, jego poeci i jego 
malarze przewyższają już prawie niebieskich. Kto ma lepszą sztukę, ma 
lepszy rząd - to jasne. Niedługo będą się mogli zmierzyć na Festiwalu Dwu 
Światów. I wtedy zobaczymy, co zostanie z Dantego, Fra Angelico i Bacha.

Belzebub popiera sztukę. Zapewnia swym artystom spokój, dobre 
wyżywienie i absolutną izolację od piekielnego życia.