Kołatka

Są tacy, którzy w głowie 
hodują ogrody 
a włosy ich są ścieżkami 
do miast słonecznych i białych 

łatwo im pisać 
zamykają oczy 

a już z czoła spływają 
ławice obrazów 

moja wyobraźnia 
to kawałek deski 
z za cały instrument 
mam drewniany patyk 

uderzam w deskę 
a ona mi odpowiada 
tak - tak 
nie - nie 

innym zielony dzwon drzewa 
niebieski dzwon wody 
ja mam kołatkę 
od niestrzeżonych ogrodów 

uderzam w deskę 
a ona podpowiada 
suchy poemat moralisty 
tak - tak 
nie - nie