Sonet XXV (Jako cząsteczka..) (wiersz klasyka)

Jako cząsteczka wszechświata myśląca

Szukam w nim celu i o celu myślę

Bo ten się wiąże z mym pojęciem ściśle,

Tak jak odczucie światła lub gorąca.



Znam tylko bowiem jedną z form tysiąca

Natury, w moim odbitej umyśle;

Sądzę ją z tego, co mi sama przyśle

I czym o władze mi dane potrąca.



Natura twórcza, wieczna, bezcelowa

Nie da się zmieścić w naszych pojęć ramie -

Więc wiecznym prawom, co w swym łonie chowa,



I konieczności, co nas wszystkich łamie,

Ludzkiej dążności narzucamy znamię,

Na ludzki język tłumacząc jej słowa.





Adam Asnyk