Włosy (wiersz klasyka)

Rzeka przepływa
miedzy oczami ryb
jak tęcza
albo niezagojone ciecie po nożu

Pływają po niej
wielkie serca baobabów
koła wozów
rogów utopionych jeleni

Moje łzy
jak okruchy chińskiej porcelany
tona wirując powoli