Za dalą dal (wiersz klasyka)

Ja wiem,

Wiem,

Że gór tych

Siedem jest.

Wiem też,

Wiem,

Przejść muszę

Siedem rzek!

I ciągle dal,

Za dalą dal

Zawieje, snieżyce i żar, i kurz.

I nie wiem nawet już,

Czy tam gdzieś

Będzie kres.

Już w żadnych

Oczach

Nie będę

Mieszkać mógł.

Już w każdych

Włosach

Zobaczę

Wstęgę dróg!

I  ciągle dal,

Za dalą dal

Zawieje, śnieżyce i żar, i kurz.

I nie wiem nawet już,

Czy tam gdzieś

Będzie kres.

Ja wiem

Czemu

Zaszumiał

Nagle wiatr.

Słyszę,

Mówi,

Że w drogę

Na mnie czas?

I ciągle dal,

Za dalą dal,

Zawieje, śnieżyce i żar, i kurz.

I nie wiem nawet już,

Czy tam gdzieś

Będzie kres.