O! (wiersz klasyka)

O, szczęście! widzieć irys.

Kolor indygo jak kiedyś suknia Eli                                               i delikatny zapach, jak zapach jej skóry.

O,jaki bełkot żeby opisać irys,                                               który kwitł, kiedy nie było żadnej Eli                                           i żadnych naszych królestw                                                         i żadnych krajów.