Literatura

Powinien, nie powinien (wiersz klasyka)

Czesław Miłosz

Człowiek nie powinien kochać księżyca.

Siekiera w jego ręku tracić nie ma ciężaru.

Sady jego powinny pachnieć gnijącymi jabłkami

I porastać pokrzywami w miarę.

Człowiek mówiąc nie powinien używać słów dla niego

                                              drogich,

Ani rozłupywać ziarna żeby zobaczyć co jest w środku.

Nie powinien rzucać kruszyny chleba ani pluć w ogień

(Tak przynajmniej uczono mnie na Litwie).

Jeżeli wstępuje na marmurowe schody

Cham, niech stara się wyżłobić butem szczerbę

Na przypomnienie, że schody trwać nie będą. 

 


przysłano: 5 marca 2010

Czesław Miłosz

Inne teksty autora

Piosenka o końcu świata
Czesław Miłosz
W mojej ojczyźnie
Czesław Miłosz
Ars Poetica
Czesław Miłosz
Słońce
Czesław Miłosz
Który skrzywdziłeś ...
Czesław Miłosz
Upadek
Czesław Miłosz
Sens
Czesław Miłosz
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca