Opis króla (wiersz klasyka)

Broda króla na którą tłuszcze i owacje

spadały tak że ciężka stała się jak topór

ukazuje się nagle skazańcowi we śnie

i na lichtarzu ciała sama świeci w mroku

Jedna ręka od mięsa wielka jak prowincja

po której oracz lizie snuje się korweta

Ręka berłem władnąca zeschła od dystynkcji

zsiwiała od starości jak stara moneta

W klepsydrze serca piasek sączy się leniwie

Nogi zdjęto z butami W kącie jak na warcie

stoją gdy nocą tężejąc na tronie

król bezpotomnie trzeci wymiar traci