Guillaume Apollinaire - *** (Dusza jest smutna...)
Apollinaire Guillaume
Dusza jest smutna wraca zima Serce nie umie nic wyrazić Może niczego nigdzie nie ma Zima miłości grób wymarzły I jedna tylko rozpacz niema
Więc czemu serce moje dzwoni Z samej głębiny zasmucenia? Czekasz mnie z sercem swym na dłoni I nie wiesz że się w błękit zmieniam I że cię spotkam przemieniony
Jestem błękitnym snu żołnierzem Porzuć rozsądek myśląc o mnie Marzenie co do końca zmierza Roztapia się na nieboskłonie Cofając się spod twoich wejrzeń.
Ty którą kocham bez pamięci Gdy ku jutrzence wznoszę oczy Kocham jak długo słońce świeci I wielbię z zapadnięciem nocy.
