Recitativo (wiersz klasyka)

Jeśli mięsień natrafia na opór, trzeba jeszcze wykonać jeden fałszywy ruch,
Jeśli umysł wyobraża sobie dzień jutrzejszy, wciąż jeszcze trzeba pamiętać o klęsce.
Jak długo o sobie można mówić "ja", nie sposób się nie buntować;
Jak długo istnieje przypadkowa cnota, potrzebny jest występek:
I ogród istnieć nie może, nie może zdarzyć się cud.
Ogród bowiem jedynym jest miejscem, które jest, lecz ty go nie znajdziesz,
Dopóki nie będziesz go szukać wszędzie, i nigdzie nie znajdziesz nic oprócz pustyni;
Cud jest jedyną rzeczą, która się zdarza, lecz ty go nie dojrzysz,
Dopóki wszystko nie będzie zbadane i nic się nie zdarzy, czego nie można wyjaśnić;
A życie jest przeznaczeniem, któremu musisz przeczyć, dopóki się godzisz na śmierć.

Przeto ujrzyj nie patrząc, usłysz nie słuchając, westchnij nie pytając:
To, co Nieuniknione, jest tym, co się zdarzy niby przez przypadek;
To, co rzeczywiste, jest tym, co cię oburzy jako niedorzeczność,
Jeśli nie jesteś pewny, czy śnisz, to jest na pewno twój własny sen.
Jeśli nie krzykniesz: "W tym tkwi jakiś błąd !" - zapewne tkwisz w błędzie.