Uśmiech/The Smile (wiersz klasyka)

The Smile

There is a smile of Love,
And there is a Smile of Deceit,
And there is a Smile of Smiles 
In which these two Smiles meet.

And there is a frown of hate, 
And there is a frown of disdain,
And there is a frown of frowns  
Which you strive to forget in vain

For it sticks in the heart's deep core
And it sticks in the deep backbone 
And no smile tht ever was smil'd,   
But only one smile alone  

That betwixt the cradle and grave   
It only once smil'd can be;      
And, when it once is smil'd, 
There's an end to all misery.     



         Uśmiech 

Jest Uśmiech Miłowania
I Uśmiech Podstępnej Uciechy 
I jest Uśmiech nad Uśmiechami 
W którym łączą się te dwa Uśmiechy 

Jest Grymas Nienawiści 
I jest Grymas Wzgardliwej Niechęci 
I jest Grymas nad Grymasami 
Który próżno chcesz wymazać z pamięc

Bo zagnieździł się w Jądrze Serca 
I przedostał się do Szpiku Kości 
Żaden uśmiech znany człowiekowi 
Nie przeniknie owych Głębokości 

Tylko Jeden - ten co się raz zdarza 
Między naszą Kołyską a Mogiłą - 
Lecz gdy taki Uśmiech zajaśnieje 
Znika wszystko co Cierpieniem było

                                                                          
(tłum. Jerzy Pietrkiewicz)