Do Bittersweet (wiersz klasyka)

Tak na wpół we śnie o bladym świtaniu
Przy ciele twym, po nocach, wciąż ów sen:
Widmowe szosy pod bladym od zmierzchu
I bardzo zimnym niebem. Blade wiatry. Wrony
O żer wrzeszczące, a po nocach deszcz.
Z wiatrem, z chmurami, rok po roku, wciąż
Spływa oblicze twoje, gorzkosłodka.
I w zimnym wietrze czuję z dreszczem
Z lekka twe ciało, o tak, na wpół we śnie
Gdy świta, w mózgu wciąż z odrobiną goryczy.

Przełożył z niemieckiego
Robert Stiller