Komedia pragnienia

Arthur Rimbaud

              

                                       II

              Ondyny wieczne,
                      Prujcie wody rzeczne.

              Wenus, siostro błękitu,
                      Oczyść falę u szczytu.

              Żydzi tułacze z Norwegii,
                      Opowiedzcie mi śniegi.

              Wędrowcze mój dawny, wygnany,
                      Opowiedz mi oceany.

JA:
              O nie, już te najczystsze trunki,
                      Kufle tych wodnych powoi,
              Te legendy i wizerunki -
                      Nic mego gardła nie koi.

              Pieśniarzu, chrześniaczką twych słów
                      Jest moje wściekłe pragnienie,
               Ta hydra wewnętrzna bez głów,
                      Co niesie wstrząs i zniszczenie.

                                                                          tłum. Adam Ważyk

                                                                        


         

Inne teksty autora

Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud
Arthur Rimbaud