Wstaję o świcie i klękam, i dmucham,
Aż ziarnko ognia zbudzę, odchucham.
Potem już czas szorować piec, zamiatać,
Nim gwiazdy zaczną mrugać, zerkać do świata.
A młode długo leżą, marzą w łożu,
Jak wstążki dobrać, na pierś, na czoło włożyć.
Dzień cały pędzą bałamutnie,
Niech im we włosy dmuchnie wiatr, już smutne.
Ja stara jestem, a muszę pracować,
I słabnie, stygnie ziarenko ognia.
*
I rise in the dawn, and I kneel and blow
Till the seed of the fire flicker and glow;
And then I must scrub and bake and sweep
Till stars are beginning to blink and peep;
And the young lie long and dream in their bed
Of the matching of ribbons for bosom and head,
And their day goes over in idleness,
And they sigh if the wind but lift a tress:
While I must work because I am old,
And the seed of the fire gets feeble and cold.
