Najpewniejszy jest czas, który minął
Bo przeszłości nie sposób przecenić
Chociaż czasem obarcza mnie winą
Że się nie da niczego w niej zmienić!
Więc kuśtykam przez dni jak przechodzień
I do losu obnoszę się z żalem -
Że gdy życie gdzieś zgubię po drodze
Już nie cofnę się żeby je znaleźć.
Zawsze jest najbezpieczniej
Swój czas przeżywać obecnie
Choć zawsze tak było i jest
Errare humanum est.
Czas co przyjdzie jest nader wątpliwy
Bliska przyszłość w nim bardzo daleka
Bo choć czuję się do bólu żywym
Jutra mogę już dziś nie doczekać.
O żadną wieczność już się nie posądzam
I jedno wiem, gdy żyjąc umieram -
Tylko głupiec swe jutro urządza
Kosztem dnia w którym trwa tu i teraz.
7 lutego 2007 Płock
