Kiedyś młodzi, dziś starzy. (wiersz klasyka)
Alicja Kowalska
Kiedyś młodzi ,dziś starzy,laskami podparci. Bezużyteczni , nic nie warci. Twarze zmarszczkami pokryte, bez prawa do marzeń. Zmęczeni ,podróżą życiowych zdarzeń. Siedzący cicho przy zapiecku. Starzy gramotni nic w domu nie potrzebni nikomu. Konflikt pokoleń przeżywający. Naiwnie w dobroć serca ufający. Wyśmiewani przez innych -od innych ramoli. Noszą swój '' Krzyż'' , nie mówią nikomu co ich boli... A boli , boli, ich młodych patrzenie na starszych ludzi. Młodzi czekają chyba po .to żeby dostać pieniądze ,po ich starszych zejściu Starsi ludzie siedzą i milczą, doświadczając wiele złego. Inni młodzi ludzie zrozumieją, że starość ma też swoje prawa i przywileje. ..inni starzy ludzie szybciej zrozumieją ,że kiedyś werwy pełni . Tak chcą się czuć potrzebni. Zrozumiesz wtedy mój synu że Mama i Tata i siostra to najbliższe Ciebie istoty. wtedy zrozumiesz - gdy może być za póżno. Pamiętaj i opiekuj się swoją siostrą ,tego cię prosi twoja Mama Wiersz ten napisała Alicja Kowalska 16 listopad 2020.
Usunięto 1 komentarz
przysłano:
16 listopada 2020
(historia)
przysłał
Alicja Kowalska –
16 listopada 2020, 04:34
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
sam sobie jesteś gniotem"
...typowa odpowiedź narcystycznego i prymitywnego grafomana