Chwila złapanego swiatła

Outsider

Chwilę... żyłam we mgle oplatającej wschód słyszałam melodię tysiąca tęcz ujrzałam kolory kąpiące się w ciszy nie śniłam i czułam że śnię leżałam na łonie mego raju on wrastał w samotne wnętrze zachodu przebijał oczy korzeniami błękitu malował na szybach marzeń portret martwego piekła i dzwonił największym z dzwonów nocy żył na wzgórzach wiecznego horyzontu odbijał się w lustrze zapomnianej historii tam - gdzie niebo kocha się z ziemią trwa w płomieniu świecy. Oczy zaszły przeszłością znowu zapachniało dzieciństwem...
Outsider
Outsider
Wiersz · 26 stycznia 2007
anonim
  • Anonimowy Użytkownik
    mojit
    tak... to całe nasze życie ... pięknie ubrane w słowa...

    · Zgłoś · 17 lat
  • Anonimowy Użytkownik
    mojit
    tak... to całe nasze życie ... pięknie ubrane w słowa...

    · Zgłoś · 17 lat
  • ew
    Jedynie to : "tam gdzie niebo kocha się z ziemią", reszta przeładowana i w sumie po przeczytaniu zostaje niewiele, wybrzmiewa jedynie w uszach jakaś niesłychanie patetyczna apoteoza czegoś tam...właśnie- czego ? pisz konkretniej, odrobinę prościej a na pewno wyjdzie to na dobre Twojej poezji

    · Zgłoś · 17 lat
  • Outsider
    a ja przekonana byłam pisząc ten wierszyk ze jednak bedzie napisany jak najbardziej prosto i jasno i zrozumiale dla czytelnika (szczególnie ze miałam wówczas 14 lat - może powinnam to była dodać??? hm? - jak myślisz ew? ;) )
    pozdrawiam
    dziekuję

    · Zgłoś · 17 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Raz to: ujrzałam, śniłam, czułam , leżałam..............potem przebijał, malował dfzwonił............za dużo tego - bo gubi temat...........i nie wiem po co, ostatnie 4 wersy tak są rozrzucone............z całego tekstu, tylko one............Serdecznie Pozdrawiam!

    · Zgłoś · 17 lat
  • kussi
    No właśnie, bardzo ładny wierszyk na ogólnoszkolny konkurs poezji różnej w ósmej klasie, oczywiście pod warunkiem, że pani uzna, że niebo kocha się z ziemią na planie uczuciowym, a nie cielesnym.

    Droga Outsiderko, jasno i prosto, i zrozumiale dla czytelnika? "Ujrzałam kolory kąpiące się w ciszy"? Echm, echm! Serio?

    Nie no tak poważnie, to obrazek jaki nam przedstawiasz, jest polukrowany i trochę jak z domku barbie. I piekło, o którym piszesz, a nawet dzwony nie są w stanie wyrwać mnie ze świata Mattel.

    · Zgłoś · 17 lat
  • Outsider
    ale mnie kopło! auć , a teraz postawilam się do kąta
    14 lat - fakt - i ubierać już wówczas pisanie w takie metafory mmmmm i do tego plan jak najbardziej cielesny , grzesznam ja a co dopiero teraz??? ;)P


    · Zgłoś · 17 lat
  • Anonimowy Użytkownik
    kussi
    Jak powszechnie wiadomo, za grzechy płonie się w ogniu wiecznym, czego autorka powinna być świadoma w najwyższym stopniu na co wskazywałaby dziesiąta linijka jej młodej twórczości zaprezentowanej w serwisie www.wywrota.pl

    · Zgłoś · 17 lat
  • slh
    zgrabnie, ładnie. tylko co z tego?
    ale stawiam niczego sobie za ładne przedstawienie ładnego obrazka.

    · Zgłoś · 17 lat
  • Outsider
    droga kussi - a skad taka pewnosc ze w piekle sie zmazymy w ogniu wiecznym hmm jak to nazwalas???

    ale krytyk z Ciebie niczego sobie,przyznaje ;)
    nie brak Ci poczucia humoru a to jest w tym wszystkim naj naj ;)))

    barbie

    · Zgłoś · 17 lat
Wszystkie komentarze