mostek

Marek Dunat

 

mostek



karmisz mnie rzeko. czystym jak śmierć odbiciem
kryształowo burzowych chmur. chłodem kropel
pieścisz
wsierdzie zewnętrzne krainy. konasz we mnie

meandrami ziem obmytych do cna. w wiekach całych
rozstrzelanych sztandarami chwalebnej klęski.
któryż to już raz nadciągam poległy tocząc
tarczę przed sobą. bóg

mój pan  zatrzasnął się w kaplicy
na amen. tam trwa machając czasem przez kraty
wyprostowanym serdecznym palcem. został

po nim obrazek z baranem o tępym wyrazie
i zakręconych rogach. cienie dodają uroku szkwałowi
podniebienia.przełykam ślinę powoli by nie zadrapać
gardła krzykiem. rozgryzam wyklęte słowa.
jak każdy deszcz
karmię sobą rzekę.


Anathema62 14.04.2008

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Dobry 6 głosów
Marek Dunat
Marek Dunat
Wiersz · 15 kwietnia 2008
anonim
  • Marek Dunat
    no Sirocco. mam go często . taka odmiane jakby Twojego nicka. u mnie nazywa sie halny . wywołuje depresję i powala stare drzewa. górale wtedy często idą chlać :)

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    Sirocco
    Cieszę się, że wiatr jest tym co czujemy:)

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • Marek Dunat
    ale cóz Ty opowiadasz. szkwał jest mi znany , niejeden raz przeżyłem go na niezłej łajbie . :) nie jest tak źle . poza tym to troszke sie czepiasz kolego . ale w sumie dziękuje Ci za zainteresowanie.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    Sirocco
    Osierdzie jest wewnętrzną warstwą serca. Ale dajmy spokój w spieraniu się budowy "zegara":)
    Przerost formy powstał poprzez użycie słów: „Meandry, sztandary chwalebnej klęski, mój pan zatrzasnął się w kaplicy
    na amen”. To budowanie stanów napięcia u odbiorcy. Niepotrzebnie, bo w wierszu, co jest warte zastosowania tego mechanizmu, nic nie ma.

    Poza tym uwierz mi, w szkwale - śliny byś nie przełknął, a tym bardziej krzyknął:)

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • Marek Dunat
    pozdrawiam i Ciebie . :) wiem czym jest wsierdzie Sirocco. użyłem zupełnie świadomie tego określenia . osierdzie natomiast nazwałem ,, krainami zewnętrznymi,, , by nie powtarzać trzonu słowa. czy możesz rozwinąć swe twierdzenie o przeroście formy nad treścią ? i jak ma się to twierdzenie do poezji ?

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    Sirocco
    Wsierdzie do przegięcie. Chyba, ze tekst jest skierowany, do wyuzdanej publiczności, wtedy zrozumiem, że nie piszesz ad hoc.
    Notabene, „wsierdzie” to błona wyściełająca serce.

    Początkiem się zauroczyłem, z „biegiem” czytania włożyłem wysiłek. Nie powiem, że niepotrzebnie, bo zadając pytanie:
    Czym jest Twój wiersz, ubrany w archaiczne słowa, nadające patos temu, co napisałeś?
    Uzyskałem odpowiedź: Przerostem formy nad treścią.

    pozdrawiam.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • Marek Dunat
    właśnie . mądre słowa cielaku :)

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    zieloneciele
    ależ Jolene, nikt Ciebie nie zmusza przecież do czytania komentarzy. możesz pozostać przy samym wierszu, nie? :)

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • Marek Dunat
    no przecież jest ,,kryształowo,, . :)

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    Jolene
    wg mnie powinno być kryształowo ...to nadaje ciężkości "burzowym chmurom" ....denerwuje mnie takie rozszarpywanie wierszy na słowa, ja wolę je czuć......ale ja się nie znam....

    · Zgłoś · 16 lat temu
Usunięto 1 komentarz
Wszystkie komentarze